We leven op tijd, met tijd en doen alles volgens een tijdslijn. Wat is dat toch onze fixatie op tijd? Ik sprak vandaag iemand die ik virtueel coach en die in een Afrikaans land woont en werkt. Hij komt regelmatig in de knoop met de deadlines van het hoofdkantoor in Nederland. “In dit land werkt het anders. Je kunt niet ‘even iets regelen’ met een mail. De druk opvoeren werkt al helemaal niet. Je moet langsgaan.” Hij gaf toe dat hij er zelf als Nederlander ook moeite mee heeft. “Ik kom soms nergens aan toe, terwijl ik zo graag aan het eind van de dag ook mijn lijstje wil kunnen afvinken.” Herkenbaar?
Het zegt alles over onze relatie met…tijd en hoe belangrijk wij dit vinden. Wij zijn er op gefixeerd. Hoe relativerend was het toen deze man onlangs bij een bijeenkomst was over het culturele verschil in werkethos tussen zijn land van oorsprong (Nederland) en het land waar hij nu werkt. Hij kreeg te horen dat wij/Nederlanders erg gericht zijn op ‘op tijd komen’ voor een vergadering of een gesprek. Voor zijn collega’s ‘in het veld’ is het juist respectvol om met goed gepoetste schoenen te komen, ook al is dat een kwartier of half uur na de afgesproken tijd.” Heerlijk voorbeeld. Goed verzorgd zijn en het bouwen van relaties staan daar centraal. Wij verliezen onszelf soms in de tijd, dat we geen tijd hebben om elkaar echt te ontmoeten…laat staan uitgedost en wel in ons goede goed! Dus volgende keer als je wacht op je collega's en je begint je te irriteren, misschien een moment om je kledij en je schoenen te checken!
Комментарии