Week 3 van het Corona-thuiswerken. Hoe gaat het met iedereen? De afgelopen weken heb ik van veel mensen gehoord hoe ‘creatief’ ze omgaan met ruimte, tijd en elkaar. En wat zijn de ‘thuis-werk-situaties’ divers! Hoe ga je daar als werkgever op afstand mee om? Vanochtend had ik een inspirerend gesprek met een directeur en zijn HR-manager over hun aanpak. De eerste week bestond uit ‘de basis op orde’ oftewel: heeft iedereen alle middelen om zijn / haar werk te kunnen doen? Van bureaustoelen tot kabels; van installatie van Teams/Zoom tot inrichten van virtueel werken. Daarna volgde een belronde door de leidinggevenden: wat kun je? Het in kaart brengen van de ‘zachte’ kant van thuiswerken. Eerlijke gesprekken en accepteren dat op volle kracht werken niet realistisch is, zeker als je kinderen thuis hebt. De organisatie besloot dat ze 10% van hun capaciteit inleverde. Accepteren van de situatie zoals deze nú is, daarin berusten en naar handelen. Het calamiteitenverlof is ingesteld en aan alle medewerkers is gevraagd 2 vakantiedagen in te leveren. Wat mij aansprak aan het verhaal, dat het vanuit samen, werkgever én werknemer, is ingezet. Het allerbelangrijkste hierin wat me raakte was de basisvraag die eronder zit: hoe gaat het met jou? En wat heb je nodig?
