Moment van Waardering

De week zit er weer op, een moment van waardering is op z’n plaats. Op dit moment zitten velen van ons boven op elkaar: thuis met de nieuwe collega’s, partner en/of kinderen, en de échte collega’s en klanten via de schermen - zoomend, bellend, append, mailend. Allemaal hoorbaar via alle bliebjes en zichtbaar via de beelden. 24/7 en alweer twee weken. Een moment van waardering is op z’n plaats. Deze situatie kan snel leiden tot irritaties en (zelf)kritiek. Heel begrijpelijk. Het is allemaal nieuw, even wennen. Alles komt op gang virtueel en het is zoeken in alles: je eigen ritme én met elkaar als virtueel team en thuis met je huisgenoten. Als ook je verhouden met virtueel werken, schermen en techniek. Het grootste pokon in deze situatie is waardering. Waardering voor wat er wel is, wat wel loopt na alle onverwachte wendingen, oplopende spanningen&stress en -vergeet niet- de tientallen nieuwe gedragingen. Het is het einde van de werkweek. Neem een stopmoment als je je laptop dichtklapt en noem aspecten van jezelf waar je je kwaliteiten hebt ingezet en een bijdrage hebt geleverd. Benoem ook het effect ervan -op de ander (collega, klant, huisgenoot) en de voortgang. En als je bij vijf stokt - onmogelijk- vraag dan je huisgenoten of collega’s om je aan te vullen.

Are you living the predictable surprise in your life or surprisingly preventing it?

Danny de Vries, anthropologist of the University of Amsterdam, describes the current corona situation as a predictable surprise. We knew it could or even would come but did not apply the known-possibility to our own lives. The current situation with the virus and its confinement to our homes makes us reflect upon the vulnerability of our body and the structures of our systems around us. Danny uses the metaphor that when when we are sick, we realize how it was to be healthy. Interesting enough we loose that feeling as soon as we are better. We are relieved and move on with our own lives with our old habits and live life as if this sickness was an aberration, nothing to do with us and the daily choices we make. What if the whole society we live in is sick? That changes our collective awareness. We are all part of it. We can’t avoid it. But still we think it does not apply to us and our own individual life until it marches straight into our life like a soldier entering our house it has confiscated. As we are all sitting at home now stripped from all kinds of distractions and comforts and many of our habits and routines are disrupted, it is worth taking a moment of reflection to ask ourselves: what personal predictable surprises am I facing now and have to deal with this physically on the m2, mentally, emotionally? And perhaps even deeper purposefully: how have I been living my life? And what lifestyle choices have led to this? It is worth to reconsider our lives and lifestyle choices now and make different choices today. Yes, we will all die one day. That is for sure a predictable surprise. But the quality we live this life is a choice we can make every day.

Waar sta jij op de Werk Lockdown Schaal?

Gister had ik contact met mijn oud-collega’s, die allemaal met mij zelfstandig zijn geworden na ons plotselinge en collectieve ontslag in 2013. Er was toen ook een crisis. Ieder van hen zit nu met lege agenda’s. Toen zaten we in een gelijksoortige situatie, alleen anders - het werk ging 100% door, maar wij als medewerker waren stopgezet. Nu zijn wij als zzp’er stopgezet qua werk - per direct - tot onbepaalde tijd. Sommigen proberen nog wat met online trainingen of sessies voor teams en individuen en verdiepen zich net als vele anderen in Zoom en Teams in de hoop dat dit zal aanslaan bij de klant. Bottomline is: we zitten in een werk lockdown. De mate hiervan hangt af hoe je zelf nog bezig bent met afronden, uitproberen van alternatieven en/of de belangrijke maar niet urgente dingen aan het doen bent waar je nooit aan toe kwam. Of je bent een ondernemer die niet als wij het ‘product’ zijn maar een heuse winkel of afhaaltoko hebben, zoals mijn Indo om de hoek. Daar is de vraag: hoe lang kan ik deze werk lockdown uitstellen terwijl er nauwelijks meer iemand komt? Waar sta jij op deze Werk Lockdown Schaal.

Graag deel ik met jullie de drie leefregels die ik destijds als kompas heb gebruikt die ook in deze periode van toepassing zijn.

1. Heb vertrouwen in je eigen kunnen. Kennelijk mag je ergens anders je bijdrage leveren, alleen weet je nog niet in welke vorm

2. Wees ontvankelijk voor wat gaat komen d.w.z. voor alles en iedereen die in je ruimte stapt. Laat het ontvouwen.

3. Volg de beweging. Wat goed voelt voor jou in ieder moment, zet die stap. Er is alleen maar die volgende stap. Denk niet na over stap 10. Dat levert alleen maar onrust en paniek op.

En dan tenslotte de allerbelangrijkste als extra bonus:

Samen Sterk. Zoek de verbinding op, bundel je krachten en deel met elkaar wat nuttig is voor de groep. Dat hebben wij toen gedaan met onze Cloud15. Het was een intense tijd die ontslagperiode en erna, maar wat hebben we de steun gevoeld van elkaar en de groep met een traan én vooral ook een lach. Ik zou willen afsluiten: hou elkaars handen vast, maar doe dat dan met handschoentjes aan en de gezichten gericht op de stap voor je.