Stap voor stap

“Hoe lang gaat het nog duren? Wanneer wordt alles weer ‘normaal’?” Begrijpelijke vragen in deze onzekere tijden met geen duidelijke en pasklare antwoorden. We willen zo graag een doorkijkje, liefst een einddatum dat het voorbij is. Dat had ik ook toen ik bij een van mijn eerste banen weg wilde. Ik raakte al in paniek bij de gedachte dat ik voor altijd op deze plek zou blijven zitten, maar ook wat er allemaal bij kwam kijken om in actie te komen bij het zoeken van een nieuwe baan. Kortom, doemdenken, verlamming en de ontmoediging namen het bijna over. Totdat ik een coach sprak en die zei: houd je niet bezig met de toekomst oftewel met stap 10 gepaard met een donker scenario, maar focus je op de stap die voor je ligt. Waar krijg je energie van, wat geeft je vreugde en waar zit beweging in? Benoem dat en zet dan die stap. Laat de toekomst naar je toekomen die besloten zit in die ene stap. De kwaliteit van die ene stap legt de voedingsbodem voor de volgende stap. En zo ben ik gaan bewegen: stap-voor-stap, zo vond ik een nieuwe baan én zo pas ik deze verkregen wijsheid ook toe nu. Er is alleen maar die ene stap en vandaag om deze te zetten, als deze goed voelt. Even berusten en afwachten is ook een stap.

#stapvoorstap #bewegen #vandaagofmorgen

Omgaan met de rand van de Comfortzone

De afgelopen weken zijn wij en masse ongevraagd om uit onze comfortzone te komen; oftewel alle dingen waar we aan gewend zijn en die veilig & prettig voelen. Je routine beschermt je tegen het gevaar van het onbekende en vermijdt stress en spanning. Nu alles op scherp staat, zelfs letterlijk op de vierkante meter voor velen van ons, is nu opeens wat bekend terrein was helemaal op schop gegooid. Herkenbaar? Hoe kun je hier met wijsheid mee omgaan? Hier enkele tips:

1. Durf het onbekende te omarmen, het even ‘niet te weten’. Ik heb ooit een in een opleiding geleerd: we schieten in de angst, zodra we met iets onbekends te maken krijgen. Verwondering van een kind helpt daarbij. Nieuwsgierig zijn naar wat het volgende moment zal brengen.

2. Observeer kritisch de patronen waar je in zat. Dienen ze je nog? Of brengt deze nieuwe situatie juist mogelijkheden voor andere paden die meer bij je passen? Geef het een kans, experimenteer. Je kan er alleen maar van groeien of leren.

3. Oefen om met spanning te zijn. Veel van ons gedragingen zijn gericht op het omzeilen van spanning. Spanning is er, zeker nu waar we met z’n allen in zitten. Je hoeft het niet extra op te zoeken, maar ga het niet uit de weg. Adem door, wees ermee en benoem het anders. Een collectieve oefening voor ons allemaal.

Hoe gaat het met jou?

Week 3 van het Corona-thuiswerken. Hoe gaat het met iedereen? De afgelopen weken heb ik van veel mensen gehoord hoe ‘creatief’ ze omgaan met ruimte, tijd en elkaar. En wat zijn de ‘thuis-werk-situaties’ divers! Hoe ga je daar als werkgever op afstand mee om? Vanochtend had ik een inspirerend gesprek met een directeur en zijn HR-manager over hun aanpak. De eerste week bestond uit ‘de basis op orde’ oftewel: heeft iedereen alle middelen om zijn / haar werk te kunnen doen? Van bureaustoelen tot kabels; van installatie van Teams/Zoom tot inrichten van virtueel werken. Daarna volgde een belronde door de leidinggevenden: wat kun je? Het in kaart brengen van de ‘zachte’ kant van thuiswerken. Eerlijke gesprekken en accepteren dat op volle kracht werken niet realistisch is, zeker als je kinderen thuis hebt. De organisatie besloot dat ze 10% van hun capaciteit inleverde. Accepteren van de situatie zoals deze nú is, daarin berusten en naar handelen. Het calamiteitenverlof is ingesteld en aan alle medewerkers is gevraagd 2 vakantiedagen in te leveren. Wat mij aansprak aan het verhaal, dat het vanuit samen, werkgever én werknemer, is ingezet. Het allerbelangrijkste hierin wat me raakte was de basisvraag die eronder zit: hoe gaat het met jou? En wat heb je nodig?