top of page

Elke dag verwonder ik mij over de wereld om me heen. Dat heb ik altijd al gedaan vanaf toen ik kind was. Soms verwoord ik dat in een blog, zoals hier. 

Zoeken
  • Foto van schrijverCaroline Reineke

Binnenkort mogen we weer onze stem uitbrengen. In feite worden we daar elke dag toe uitgenodigd. Ik heb gemerkt door de jaren heen hoe belangrijk dit is. Ik kom veel in organisaties - voor een eenmalige opdracht of ik loop wat langer mee. Ik zie en hoor dingen, verwonder me en soms weet ik dat ik iets betekenisvol waarneem. Het is heel makkelijk te denken: ‘ach, ik ben maar een externe’ of ‘ik neem het waar, maar gelukkig werk ik hier niet vast en kan ik weer weggaan.’ Ik kies al jaren voor het uitspreken van mijn verwondering aan de persoon, die daar het meeste aan zou kunnen hebben in die organisatie. Vaak hoor ik dat het óf iets bevestigd wat ze al vermoedden óf dat het een verrassend perspectief was en nuttig was om kennis van te nemen. Doet me denken aan een coach die ik 20 jaar geleden had. Ik was toen nog een kampioen in het veel observeren, maar niet uitspreken. Zij zei toen de gevleugelde woorden: ‘Als iedereen een ‘rode’ bril op heeft en jij bent de enige met een ‘blauwe’ bril en je zegt niet wat jij ziet, dan ontneem je de anderen de mogelijkheid om de situatie vanuit een ander perspectief te zien en bekijken.’ Die kwam binnen en ben ik me gaan -leren- uitspreken. Mijn en jouw stem doen er toe, elke dag weer. #jeuitspreken #lefvoornodig #doen





  • Foto van schrijverCaroline Reineke

Wat is dat toch dat we ons door tijd onder druk laten zetten? Of is hier iets anders aan de hand? In een coaching gaf iemand dat hij over liep en het weekend hard nodig had om bij te komen. “Maar wat gebeurt er in je week en welke keuzes maak jij daar zelf in, dat je niet vanuit rust en relaxt het weekend in kan gaan?’ Hij keek me enigszins verdwaasd aan, alsof het niets met hem te maken had. We gingen zijn week doornemen. ‘Ik voel zoveel druk van al die overleggen achter elkaar, uur na uur.’ Langzaam aan drong het tot hem door dat hij zelf Ja-zegt tegen al deze overleggen én de duur ervan. ‘Ik ga de overleggen 50 minuten laten duren en dat van tevoren aangeven. Sommige mogen ook 30 minuten duren. Waarom altijd dat hele uur?!’’ Dat was zijn stap 1. En zo waren er nog een aantal andere punten. Het lijken onbeduidende keuzes, maar de ruimte was al voelbaar bij hem. Hoe is dat bij jou? ‘Tijd’ is vaak niet de ‘boosdoener’, maar het bijstellen van verwachtingen en daar eerlijk over zijn. En tja, dat vinden we soms spannend. We gaan vaak ergens in mee, omdat we geen gedoe willen, ongemak of spanning voelen. Toch is het het proberen waard. Het zal de kwaliteit van de samenwerking uiteindelijk ten goede komen. #hoeveelruimtegunjejezelf? #creatiefomgaanmettijd



  • Foto van schrijverCaroline Reineke

Eens kreeg ik van een collega bij haar afscheid een kaart met daarop ‘Als je denkt dat je te klein bent om een verschil te maken, ga dan eens slapen in een kamer met één mug.’ Ik moest toen hard lachen. Bij het zien van onderstaande filmpje over het Domino kettingreactie effect kwam deze oneliner die van de Daila Lama bleek te zijn naar boven. Alles en iedereen doet er toe, jij en ik. Dat betekent dus ook de kleinste beweging en alle keuzes die we dagelijks maken. Het heeft een domino-effect op onze omgeving en de mensen om ons heen. Ik besefte me weer eens bij het zien van dit filmpje, dat we daarin een verantwoordelijkheid hebben. #verschilmaken #dominoeffect #welkeffecthebjijvandaag?

The Domino Chain Reaction: https://lnkd.in/dwHPkze



bottom of page