Het is weer raak. Wie ik ook spreek deze week en vooral vandaag, dé donderdag voor de Kerstvakantie, het is een en al ‘eindejaarsgekte’. Beoordelingsrondes, contracten verwerken in het systeem, facturen afhandelen, cijfers aanleveren voor jaarrapportages, de ‘to do’ lijst nog even snel afhandelen en liefst wat klussen nog ‘even’ bij anderen neerleggen. Vooral ondersteunende afdelingen krijgen hier mee te maken, veelal een onmogelijke taak. Want ja, waar ligt de grens? vroeg ik vanochtend iemand. ‘Ja maar het móet af. Ik weet wie de dupe wordt als het niet gebeurd.’ Alleen had zij het niet over zichzelf. Na de gezellige Kerstborrel (nu gaande bij veel bedrijven) is er morgen of dit weekend het stop- of instortmoment. Tenzij je nog al je Kerstinkopen moet doen óf zelfs op vakantie gaat. Dan is er nog de stress rondom het inpakken en reizen…. Herkenbaar?
Ieder van jullie zal zijn/haar voorbeeld hebben en zal er wellicht bij het lezen van deze blog (heb je daar wel tijd voor?) middenin zitten. En dan te beseffen dat dit een jaarlijks terugkerend fenomeen is. Toch laten we deze stressvolle ervaringen links liggen en evalueren we niet ‘hoe kunnen we dit volgend jaar voorkomen’? We mogen met z’n allen een stap terugdoen, even ‘uitzoomen’ tussen Kerst en Oud/Nieuw. Beseffen we wel dat we in een systeem zitten die op z’n zachtst gezegd niet ‘mens-vriendelijk’ is? We werken naar een zelf gecreëerd punt toe, waar ‘van alles’ samenkomt inclusief feestdagen en moet gebeuren. Eruit stappen is echt lastig, alhoewel… Vakantie nemen de hele maand december en naar een onbereikbare plek gaan is het experiment waard, alleen niet reëel. Hier wat tips uit eigen koker: Frontfooting – een leenwoord uit het Engels. Ruim van te voren met jezelf gaan zitten, liefst dan daarna ook met collega’s met wie je nauw samenwerkt. Ga vooruitkijken naar wat er sowieso en hoogstwaarschijnlijk op jou / jullie gaat afkomen. Zaken in stelling brengen vooraf om een momentum te voorkomen. En dan ook hierover communiceren met anderen en ook wat de consequenties zijn van bijvoorbeeld late aanlevering. November is al de maand van het grote oefenen met prioriteiten stellen en je grenzen aangeven. Dat begint bij jezelf. Tenslotte zorg dat je in de laatste twee weken van december de regel 60-40 hanteert i.p.v 100-120. Oftewel je zorgt dat 40% van je agenda leeg is, maar wel met zichtbare afspraken waar niet overheen gepland kan worden. Jij beslist tegen die tijd waar je aandacht naar toe gaat. Als dit een utopie lijkt, begin dan eens reëel naar je agenda te kijken met droge ogen begin november en besef dat 100% volgeplande agenda in december met de mindset van 120% inzet niet natuurlijk is. Ergens betaal je de rekening en dat is je eigen welzijn. Als je ook hier van zegt: onmogelijk, dan zou ik zeggen, laat je lichaam een eindejaarsgesprek met jou voeren. De beoordeling kan je dan vertalen naar goede voornemens voor het nieuwe jaar.
